Nowe szaty...

Nowe szaty... I nie mam tutaj na myśli żadnego cesarza. Chodzi o zwykłą, skromną komodę. Ale i ona po latach chyba zasłużyła na nowe wdzianko. Zamarzyły mi się białe meble w saloniku. Zastanawiałam się nad kupieniem nowych, ale ostatecznie uznałam, że te nowe szybciej mi się zużyją niż te stare. Są robione na zamówienie i wykonane naprawdę solidnie.

Zamawiałam je w czasach, w których królowały meblościanki i kupienie zwykłej komody graniczyło z cudem. Firma, która robiła mi wtedy meble kuchenne zgodziła się wykonać komodę, coś co nazywam witrynką i szafkę pod telewizor. Wybrałam proste formy i dzięki temu meble w zasadzie się nie zestarzały. Opatrzył mi się jedynie kolor. 

Tylko szafka pod telewizor przestała być użyteczna. Robiona w czasach telewizorów kineskopowych jest zbyt krótka na obecne wielkie telewizory. Zastąpię ją więc nową, a tę sobie przerobię. Pewnie pokażę co i jak. Co do witryny to oczywiście chciałabym mieć taką z prawdziwego zdarzenia. To znaczy bardziej pojemną, ale skoro mam już tę, to na tym póki co poprzestanę.

Biorąc to wszystko pod uwagę postanowiłam, że zmienię im kolor na biały. Bałam się tego trochę, ponieważ efekt zawsze może być gorszy od tego, którego się spodziewamy. Długo się mobilizowałam, ale w końcu uznałam, że w najgorszym wypadku kupię nowe. I tyle!  Jako pierwsza pod pędzel poszła komoda. Do jej przemalowania użyłam dwóch rodzajów farb firmy Tikkurila.

Większość pomalowana jest akrylową farbą do drewna i metalu. Natomiast blat ma kilka warstw akrylu i na sam koniec dwie warstwy farby olejnej do drewna i metalu. Tej samej marki oczywiście. To go zabezpieczy przed zarysowaniami. Różnicy nie widać. Kolor i faktura są niemal identyczne. Postanowiłam, że nie będę się spieszyła, bo chcę to zrobić jak najlepiej.  Malowałam więc cierpliwie wałkiem w pozycji poziomej.

Każde dwie kolejne warstwy szlifowałam wytrwale. Warstw jest co najmniej osiem. Bo nakładam farbę naprawdę cienko, żeby efekt przypominał jak najbardziej profesjonalne malowanie. Komoda dostała również nowe gałki. Czarne ceramiczne dla kontrastu. Bez dodatkowych ozdób, bo komoda jest prosta. Chciałam jedynie trochę przełamać te jednakowe, białe powierzchnie.

Cały proces trwał ponad trzy tygodnie. Prezentuję ją tylko w kawałkach, bo ze względu na dziecko w tej chwili stoi całkowicie opróżniona. Obiecuję pokazać jak wygląda w pełnej krasie i jak ta zmiana wpłynęła na wygląd pomieszczenia. Ale to, z wiadomych powodów, dopiero za jakiś czas. Zdjęcia dość chaotyczne, bo robiona naprawdę na chybcika. W trakcie spaceru Fifka. Mimo pokawałkowania co nieco widać więc możecie stwierdzić czy wyszło dobrze, czy nie.