Mierz siły na zamiary...

Mierz siły na zamiary... Sił wystarczyło, zamiar został prawie zrealizowany. Nie wzięłam tylko pod uwagę, że nie mam już 20 lat, ba nie mam również już 36. A nawet czterdziestka to już dość odległa przeszłość. Okazało się, że ja mogę nie pamiętać ale organizm doskonale zna swój biologiczny wiek. I nie da się go tak łatwo oszukać. Odczułam dość boleśnie nadmiar zadań, które sobie ostatnio narzuciłam. 

Miałam to wszystko dopracować detalami i od razu obfotografować. Niestety zmęczenie odebrało mi na kilka dni zapał do jakichkolwiek działań. Dałam sobie więc taryfę ulgową i oderwałam się na chwilkę od wnętrzarskich zadań. Żadnych magazynów tematycznych, skupiłam się na książce Diane Keaton pod tytułem "Wciąż od nowa". Lubię poczytać o życiu innych kobiet, bo pozwala to spojrzeć nieco inaczej na własne doświadczenia i poczynania. Poza tym moją uwagę przykuła ta czarno-biała, ascetyczna szata graficzna. W natłoku szalenie kolorowych okładek tej nie da się nie zauważyć.

No i sama Diane Keaton, zaprzeczenie hollywoodzkiego schematu. Aktorka, która najlepsze role, moim zdaniem, dostaje jako kobieta bardzo dojrzała. Tam gdzie dla większości aktorek kariera się kończy wraz z przemijającą młodością, dla niej nadszedł najlepszy artystyczny czas. I chyba osobisty również. Pewne rzeczy poukładała, na pewnych już jej nie zależy. Odważnie przyznaje się do własnych wad i ułomności. Szczerze mówi o bulimii, z którą przez wiele lat nie potrafiła sobie poradzić. Udowadnia również, że nigdy nie jest za późno na to by zacząć od nowa. Po pięćdziesiątce, czyli w wieku, w którym większość z nas zostaje babciami, ona adoptowała dwoje dzieci.

Według mnie jest jedną z tych kobiet, dla których upływający czas nie jest powodem do zmartwień. Jest świadoma, że ma już sześćdziesiątkę na karku, ale również pewna tego, że nie jest to powód żeby sobie odpuścić. W jakiejkolwiek dziedzinie. I tutaj się z nią w pełni zgadzam Życie nie kończy się wraz z przekroczeniem jakiejś tam magicznej trzydziestki, czterdziestki czy pięćdziesiątki. Nie przestajemy być fascynującymi kobietami bo przybyło nam zmarszczek, albo posiwiały włosy. A życie nie polega wyłącznie na bacznym i krytycznym obserwowaniu własnego, starzejącego się od dnia narodzin, odbicia w lustrze. Nie mam 20 lat i szybciej się męczę, wolniej wracam do formy ale nie odpuszczę. Inaczej tylko zaplanuje i rozłożę realizację zaplanowanych działań.
_______________________________________________________________________

Nie zapominajcie o  trwającym Give Awayu!