I po co mi ferie?

No właśnie!? Niby to wolne na odpoczynek, ale tylko teoretycznie. Praktycznie zabrałam się z impetem za nadrabiane spraw, na które normalnie nie mam czasu. I tak się w tym zapamiętałam, że nawet na Wasze blogi nie zaglądam zbyt często. Na początek zabrałam się za gruntowne porządki w sypialni i przy okazji zmieniłam kilka elementów. A zaczęło się od pary lamp, które kupiłam bez większego zastanowienia za kilka groszy. W zasadzie podobają mi się, bo mają metalową konstrukcję, trochę przypominającą klatkę. Nie jestem przekonana do abażurów. Na razie myślę co by tu z nimi zrobić. Czy przerobić, czy dokupić nowe. 

Początkowo myślałam również o przemalowaniu podstawy, ostatecznie jednak stwierdziłam, że pewnie za jakiś czas powędrują gdzie indziej. A w takim przypadku czarne będą najlepsze. Chciałam troszeczkę przełamać ich surowy charakter, dodałam więc zawieszki i umieściłam w środku ozdoby. W tym przypadku serducho, które dostałam od Jowi.

Pod szafeczką nocną znalazło się miejsce na pudełko zrobione dawno temu i białe, futerkowe, zimowe kapcie. Jestem okropnym zmarzluchem i takie kapcie ratują mi życie. Mam ich kilka par w różnych kolorach: różowe, popielate i sypialniane białe. Do kompletu brakuje mi tylko czarnych. 

Obok szafki, na wyciągnięcie ręki, kącik czytelniczy. Kosz wypełniony czasopismami i książkami, po które lubię sięgać przed spaniem. Podczas tych prac porządkowych rozważałam wyższość bycia pełnoetatową panią domu nad wykonywaniem pracy zawodowej. Pierwsze na pewno gwarantuje więcej czasu na zajmowanie się domem, ale drugie też ma swoje plusy. Chociaż po ponad dwudziestu latach pracy chętnie zostałabym kurą domową. Tylko jak długo bym wytrzymała? 

Nad łóżkiem zawisła biała gwiazda. Została zakupiona już na poświątecznych wyprzedażach i szkoda mi było trzymać ją w ukryciu cały rok. A tak mogę się cieszyć jej ażurowym urokiem już teraz. To też tymczasowa dekoracja, już mam wizję czegoś innego. A może jednak praca zawodowa to nie taka znowu fajna sprawa? Tylko po co ja się przed emeryturą nad tym zastanawiam?

Jak widać sypialnia jest raczej w tradycyjnym stylu. Zdecydowaliśmy się na nią zanim spodobała mi się biel. Ma zaledwie trzy lata i szkoda mi zmieniać albo przemalowywać. Dodaję więc po trochu bieli w drobnych meblach i dodatkach. Podstawową zaletą tego zestawu jest ogromne i wygodne łóżko. Ma ponad dwa metry szerokości i pakowne szuflady pod spodem. Napis, który znalazł swoje miejsce na wezgłowiu, jest wielokolorowy, ale pasuje do barwy podstawowych mebli.

Sypialnia skończona więc zabieram się za kolejne zaplanowane zadanie. A to wiąże się już z puszką białej farby. Mam nadzieję, że uda mi się szybko skończyć i ten "projekt". W kolejce czeka ich jeszcze sporo. A tu pierwszy tydzień wolnego na półmetku. Matko, jak dobre to tak szybko ucieka! Czy gdybym zawsze miała "wolne" to by mi się dłużyło?