Sierpniowy wieczór

Sierpień, moim zdaniem, to niezwykły miesiąc. W języku polskim nazwa tego miesiąca pochodzi od używanego w żniwach sierpa. Czyli ostrego i niebezpiecznego narzędzia. I coś w tym jest. Bo był to miesiąc pechowy dla kilku (według mojej wiedzy) znanych osób. Właśnie w  pogodny, sierpniowy wieczór naszło mnie na rozmyślanie. Może dlatego, że słońce tak pięknie zachodziło? A może dlatego, że urodziłam się w sierpniu? Na dodatek trzynastego! Jak to z trzynastką bywa, człowiek spodziewa się bardziej przeciwności niż przychylności losu. I może po cichu, czasami zazdrości innym.

Życie nauczyło mnie już, że nie ma sensu zazdrościć czegokolwiek. Bo nie zawsze to, co widzimy jest całą prawdą. To w sierpniu właśnie zginęły dwie kobiety, wokół których świat robił bardzo dużo szumu i zamieszania. Piątego sierpnia legenda światowego kina - Marilyn Monroe, a trzydziestego pierwszego Lady Diana. Zdawało się, że obie mają wszystko. Żyć nie umierać.  Jak się ostatecznie okazało w ich życiu nie wszystko układało się doskonale. I powodów do zazdrości tak naprawę nie było, albo było ich niewiele. 

Często nam się wydaje, że inni mają lepiej, że sprzyja im szczęście, a nam nie. Ale zazwyczaj tylko dlatego, że mamy błędne wyobrażenie o szczęściu i pechu. Kiedyś, dawno temu rozmawiałam ze starszym panem, który latami interesował się astrologią. Miał wtedy około siedemdziesięciu lat i spore doświadczenie życiowe. Nie jestem fanką horoskopów i przepowiedni więc specjalnie się nie przejęłam tym, co mówił o mojej przyszłości.

Chociaż, z perspektywy lat, muszę powiedzieć, że pewne jego prognozy się sprawdziły. Zapamiętałam jednak  na zawsze stwierdzenie, że urodziłam się z talizmanem szczęścia. Totalnie mnie to zaskoczyło bo uważałam, że raczej mam życiowego pecha. No i oczywiście żywiołowo zaprzeczyłam. Na co on odpowiedział, że talizman szczęścia to nie jest coś, co przyniesie mi na przykład dużą wygraną w totolotka albo drogaśny samochód. Ten talizman chroni mnie po prostu przed ciężkimi doświadczeniami życiowymi i nieszczęściami, które mogą dotykać innych.

Mam za sobą masę różnych doświadczeń życiowych. Sporo z nich trudnych i traumatycznych. Wiele pozytywnych i radosnych. Takie jest życie! Obiektywnie jednak stwierdzam, że prawdziwych (takich łamiących człowieka)  nieszczęść w nim nie było. I mam nadzieję, że nie będzie. Może jednak mam ten talizman! Może warto w to wierzyć? Życzę Wam wszystkim takich talizmanów i wiary, że życie przyniesie nam jednak więcej dobrego, niż złego.

Zdjęcia w odcieniu sepii to nie działanie programu graficznego. Były robione około godziny dwudziestej i dzięki temu takie wyszły, chociaż całkowicie przez przypadek.