Zdobycze z targu staroci - część 1

Mam pod nosem podobno jeden z większych targów staroci w kraju i nie mogę się na niego wybrać. I to nawet nie z braku czasu. Po pierwsze jest w okolicy, w której trudno o miejsce do parkowania, a ja nie jestem najlepsza w upychaniu samochodu w ciasne dziury. Ale zawsze mogę zaparkować kawałek dalej i dojść pieszo. Ważniejszy problem stanowi moja obawa, że nakupię szpargałów, wydam kupę pieniędzy a potem będę tego żałowała. Zakupy w normalnych sklepach opanowałam do perfekcji. Kupuję tylko to, co potrzebne. Jeśli trafię na coś, co mi się podoba ale nie jestem pewna czy mi się przyda, idę się z tym "przespać". Jeśli wracam i jest, to kupuję bo czekało na mnie. Jeśli nie ma, to widocznie nie było dla mnie. I tyle! Z targami staroci jest jednak inaczej. Uczę się więc na mniejszych. Taki mam w swoim mieście w trzecią sobotę miesiąca. Ostatnio było około dwudziestu wystawiających. Niewielu, wybór bardzo ograniczony ale tego mi potrzeba na początek. Spodobały mi się dwie rzeczy. Pierwszą był stary i brudny jak nieszczęście koń na biegunach.

W zasadzie nie powinnam go kupować bo nie bardzo pasuje mi do całej reszty, ale tak mi się spodobał, że wytargowałam go sobie.

Wypucowałam ile się dało, wymaga jeszcze doczyszczenia w trudno dostępnych miejscach. Co prawda troszkę farba się wytarła ale to dodaje mu  uroku. Ma bardzo cyrkowy wygląd, prawda?

I w taki oto sposób moja stajnia powiększyła się do dwóch egzemplarzy. Mam nadzieję, że jak dojdę do trzech to na tym poprzestanę. O drugiej zdobyczy napiszę w kolejnym poście. 

_______________________________________________________________________

"[...] w naszym dorosłym życiu, bardzo rzadko jesteśmy "po prostu" szczerzy. Na co dzień mówienie prawdy jest albo zbędne, albo szkodliwe."

                                                                                         (Jonathan Carroll "Dziecko na niebie")