Wydawała mi się nudna

Przyznaję się bez bicia, że jeszcze kilka lat temu biel wydawała mi się niezwykle nudna. Ta we wnętrzu, bo w ubiorze zawsze ją lubiłam. Nie byłam zachwycona kiedy mój mąż powiedział, że chciałby białe ściany. Wtedy moje mieszkanie miało afrykański klimat i do zimnej bieli było mu bardzo daleko.

To pod wpływem jego upodobań postanowiłam szukać inspiracji i  przeglądać blogi, głównie skandynawskie, bo tam tej bieli było oczywiście najwięcej. Zaczęłam małymi kroczkami wprowadzać zmiany i dokumentować je tutaj. Jak widać przyczynił się również do mojej obecności w blogowym świecie.

Proponując mi białe ściany chyba nie przypuszczał, że na nich się nie skończy. Zresztą ja również nie! Dlatego nie pobieliłam całego otoczenia tak od ręki. Tylko po kawałku. Trochę to trwało. A właściwie trwa nadal.  Ale im dalej w las, tym bielej :). Do białych ścian doszły białe meble, a ostatnio nawet dodatki są głównie w tym kolorze.

Chociaż podobno biel to brak koloru. Czasami nawet kwiaty, które trafiają do mojego domu są białe. I wiecie co? Nie chce mi się ta biel znudzić! Zestawiam białe z białym, przestawiam, zmieniam i ciągle mi się podoba. A jak zatęsknię do koloru to go sobie w niewielkich ilościach serwuję, co pokazywałam ostatnio.

Ciekawa jestem jak wytłumaczyłby tę skłonność ktoś, kto się zna na ludzkiej psychice i upodobaniach, a nawet uzależnieniach. W moim przypadku to o tyle dziwne, że nie mam nałogów. Nigdy nie paliłam i nie palę, nie piję, nie uprawiam hazardu a nawet od zakupów nie jestem uzależniona. To skąd ten białoholizm?